Sanki sen kokuyor hâlâ yastığım,
Sarıp sarmalayıp uyuyorum ben.
Beyhude kadere kızıp küstüğüm,
Çaresiz hükmüne uyuyorum ben.

Cefa mı, sefa mı bilmem nazların,
Köleye azattır tatlı sözlerin,
Aklıma gelince güzel gözlerin,
Ruhumda hazzını duyuyorum ben.

Çekerim kahrını canıma yetsen,
Dünyam Kerbelâdır, uzağa gitsen,
Susuzluğum geçer tebessüm etsen,
Gülsen mutluluğa doyuyorum ben.

Gam değil hasretin boynumu bükse,
Gam değil gözyaşım bendini yıksa,
Falımızda bile ayrılık çıksa,
İnan yaşamaktan cayıyorum ben.

Huzur iklimine uzanan yolsun,
Gönlün sevinç ile neşeyle dolsun,
Ne ki can dediğin; armağan olsun,
Ömrümün zekâtı sayıyorum ben.

İsmail GÜL